Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

ruge 2

ruga

verb

Opphav

eigenleg ‘sitje samankropen’

Tyding og bruk

  1. klekkje (ut), bre (2, 4)
    Døme
    • ruge (på) egga;
    • ruge ut kyllingar;
    • ruge ut ein listig plan
  2. liggje trykkjande (over)
    Døme
    • tunge skyer ruga over åsen
    • vakte over
      • ruge over pengane sine;
      • ruge over, på ein løyndom
Artikkelside

ruge 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt hrúga

Tyding og bruk

Artikkelside

hekke 2

hekka

verb

Opphav

av tysk hecken

Tyding og bruk

om fugl: byggje reir og leggje og ruge ut egg
Døme
  • havørna hekkar langs kysten mellom Sogn og Finnmark
Artikkelside

klekkje, klekke 2

klekkja, klekka

verb

Opphav

norrønt klekja

Tyding og bruk

  1. få fram avkom or egg, rogn med varme;
  2. i overført tyding: pønske ut, ha i emning
    Døme
    • klekkje ut ein plan
Artikkelside

kuvøse

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå fransk , av couver ‘ruge’

Tyding og bruk

lukka, spesialbygd seng for spedbarn som er fødde for tidleg eller er alvorleg sjuke
Døme
  • liggje i kuvøse
Artikkelside

inkubasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av incubare ‘liggje i eller på, ruge ut’

Tyding og bruk

i medisin: utviklingsprosess som går føre seg med eit smittestoff i inkubasjonstida
Artikkelside

rugeegg

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

i al av fugl: befrukta egg til å ruge avkom av
Artikkelside

ruke 1

substantiv hokjønn

Opphav

truleg av norrønt hrúga; samanheng med ruge (1 og rauk

Tyding og bruk

  2. klatt av dyreekskrement, rue (1, 2)
    Døme
    • kuruke
Artikkelside

rugg

substantiv hankjønn

Opphav

kanskje samanheng med rugge (2 og ruge (1

Tyding og bruk

stort, kraftig menneske eller dyr
Døme
  • ein svær rugg av ein okse
Artikkelside

rugemaskin

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

apparat til å ruge ut kyllingar i
Artikkelside
Side 1 av 2