Nynorskordboka
ruge 2
ruga
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å rugaå ruge | rugar | ruga | har ruga | rug!ruga!ruge! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| ruga + substantiv | ruga + substantiv | den/det ruga + substantiv | ruga + substantiv | rugande |
Opphav
frå danskTyding og bruk
- liggje på egg;
Døme
- ruge på egga
- liggje trykkjande over noko
Døme
- tunge skyer ruga over åsen
Døme
- ruge over pengane sine;
- ruge på ein løyndom
Faste uttrykk
- ruge ut
- klekkje (1)
- ruge ut kyllingar
- pønske ut
- ruge ut ein listig plan