Nynorskordboka
vær 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit vær | været | vær | væra |
Opphav
norrønt ver ‘fangstplass ved sjøen’; samanheng med verje (2Tyding og bruk
- tilhelde, hamn ved havet der folk samlar seg og driv fiske frå
Døme
- i Nord-Noreg er det mange vær
- stad der ein sankar egg og dun av sjøfugl
Døme
- dunvær;
- eggvær;
- fuglevær