Nynorskordboka
rue 1, ruve 1
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei rue | rua | ruer | ruene |
ei ruve | ruva | ruver | ruvene |
Opphav
mellomnorsk rufaTyding og bruk
- haug, dunge, stabel
Døme
- ei rue med flatbrød
- klump, klatt med ekskrement frå dyr;