Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

rakkar

substantiv hankjønn

Opphav

av rakke (3

Tyding og bruk

  1. om eldre forhold: mann som gjer ureint og utriveleg arbeid;
    hjelpar for bøddel (1)
  2. dårleg kar;
    Døme
    • din rakkar!
  3. i bunden form eintal, brukt som kraftuttrykk: fanden (1
    Døme
    • gje rakkaren;
    • visst for rakkaren!

Faste uttrykk

  • fy til rakkaren
    brukt for å uttrykkje beundring, avsky eller annan reaksjon
    • fy til rakkaren, vi er gode!

rakke 3

rakka

verb

Opphav

frå lågtysk ‘feie, gjere skite arbeid’

Tyding og bruk

ta bort lort etter barn eller dyr
Døme
  • rakke etter grisen

Faste uttrykk

  • rakke ned på
    tale vondt om;
    kritisere sterkt
  • rakke til
    skitne til

rakke 4

rakka

verb

Opphav

jamfør norrønt rekja ‘forfølgje, fare etter, greie ut’

Tyding og bruk

virre ikring, flakke
Døme
  • rakke ut og inn

rakke 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt rakki

Tyding og bruk

(hann)dyr i hundefamilien

rakke 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt rakki

Tyding og bruk

jernring som held ei (2, 2) til masta på seglbåt

rakkarunge

substantiv hankjønn

Opphav

av rakkar

Tyding og bruk

uskikkeleg unge

rakkarpakk

substantiv inkjekjønn

Opphav

av rakkar

Tyding og bruk

fy til rakkaren

Tyding og bruk

brukt for å uttrykkje beundring, avsky eller annan reaksjon;
Sjå: fy, rakkar
Døme
  • fy til rakkaren, vi er gode!

svinepels

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

rakkarfant

substantiv hankjønn

Tyding og bruk