Nynorskordboka
skjelm 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skjelm | skjelmen | skjelmar | skjelmane |
Opphav
frå lågtysk eigenleg ‘kadaver’Tyding og bruk
Døme
- ein stor skjelm;
- du kan gjere ein skjelm urett – folk kan vere betre enn venta