Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

røve

røva

verb

Opphav

frå dansk, samanheng med rov, jamfør norrønt reyfa; tyding frå lågtysk

Tyding og bruk

ta eller føre bort med makt;
Døme
  • røve fuglereir;
  • han røva kyrkjesølvet;
  • dei røva kvinner og barn

ravasje

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk, av ravir ‘røve’

Tyding og bruk

herjing, oppstyr
Døme
  • lage ravasje

plyndre

plyndra

verb

Opphav

frå lågtysk; av plunder

Tyding og bruk

ta noko med makt;
Døme
  • fienden herja og plyndra;
  • dyr som plyndrar reir

barnerov

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. det å røve barn
  2. det å gifte seg eller innlate seg erotisk med ei(n) som er mykje yngre
    Døme
    • gå på barnerov

rane 2

rana

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av ran

Tyding og bruk

gjere eit ran;
røve, plyndre, stele
Døme
  • rane ein bank;
  • dei rante til seg pengar;
  • dei styrta regjeringa og rante til seg makta

rute 5

ruta

verb

Opphav

truleg av lågtysk ruten ‘flakke ikring og røve’; òg samanheng med norrønt hrióta ‘fare fram’

Tyding og bruk

tumle, bråke, ståke, svire

robbe

robba

verb

Opphav

engelsk rob, samanheng med rov og røve

Tyding og bruk

Døme
  • bli robba for 8000 kr

harpy

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk harpyiai ‘den som røvar bort’

Tyding og bruk

  1. i gresk mytologi: fabeldyr som var halvt kvinne og halvt fugl, og som kunne røve bort menneske
  2. stor rovfugl i Mellom- og Sør-Amerika;
    Harpia harpyja

rov

substantiv inkjekjønn

Opphav

av lågtysk rof

Tyding og bruk

  1. det å røve;
    Døme
    • dei levde av rov og plyndring
  2. det å jakte på eller drepe byttedyr
    Døme
    • ilderen streifar om på rov
  3. Døme
    • hauken speidar etter rov
  4. noko som blir gjort til inkjes
    Døme
    • huset vart rov for flammene

rovmord

substantiv inkjekjønn

Opphav

av rov

Tyding og bruk

mord som er gjort for å røve offeret