Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 16 oppslagsord

prente

prenta

verb

Tyding og bruk

  1. framstille tekst og bilete i prent;
  2. prege, avteikne seg
    Døme
    • eit stridt liv er prenta i andletet hans

Faste uttrykk

  • prente inn
    få nokon til å lære noko;
    innprente
    • prente bodskapen inn
Artikkelside

presse 1

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom fransk og tysk, frå mellomalderlatin; same opphav som presse (2

Tyding og bruk

  1. innretning til å presse noko med
  2. maskin til å prente aviser, bøker og liknande med
  3. samnemning for aviser, tidsskrift og liknande
    Døme
    • ei fri og ubunden presse;
    • få god omtale i pressa
  4. pressefolk, journalistar
    Døme
    • pressa møtte opp i regjeringsbygget
  5. omtale i aviser eller liknande
    Døme
    • framsyninga fekk god presse
Artikkelside

prenting

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å prente (1);
Døme
  • sende ei bok til prenting
Artikkelside

prente inn

Tyding og bruk

få nokon til å lære noko;
Sjå: prente
Døme
  • prente bodskapen inn
Artikkelside

kursivere

kursivera

verb

Tyding og bruk

setje, prente eller skrive med skråstilt, kursiv (1, 1) skrift
Døme
  • hugs å kursivere døma
Artikkelside

raster

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin ‘rive’

Tyding og bruk

rutemønstrete glasplate til å reprodusere og prente bilete
Artikkelside

velvillig, velviljug

adjektiv

Opphav

norrønt velviljugr

Tyding og bruk

full av velvilje;
med velvilje
Døme
  • stille seg velviljug til noko;
  • prente opp att noko med velviljug løyve frå forfattaren
Artikkelside

utdrag

substantiv inkjekjønn

Opphav

etter lågtysk; tysk

Tyding og bruk

  1. del av ei lengre framstilling eller liknande
    Døme
    • utdrag av boka, talen, rekneskapen, operaen;
    • prente artikkelen i utdrag
Artikkelside

type 1

substantiv hankjønn

Opphav

gresk typos ‘slag, preg (på mynt)’ av typtein ‘slå’

Tyding og bruk

  1. bestemt slag, art, kategori, utgåve, variant (av fleire individ, ting, fenomen eller liknande);
    einskild representant for art, kategori osv.
    Døme
    • blodtype;
    • flytype;
    • genotype;
    • mennesketype;
    • skrifttype;
    • vevstype;
    • ein ny type syklar;
    • alle typar (av) ost;
    • ski av gammal, vanleg, moderne type;
    • folk av typen «eg veit best»;
    • den typen folk liker eg ikkje;
    • han er typen på ein vellykka forretningsmann – ein typisk;
    • skape typar i diktverk – særmerkte personar;
    • eventyra har gjerne typar – særmerkte og forenkla personar
  2. Døme
    • han er ein artig, underleg type;
    • kva heiter typen ho er saman med?
    • nokre skumle typar
  3. (avtrykk av) støypt eller utskoren bokstav eller anna teikn til å prente av på papir eller liknande
    Døme
    • skifte typar i skrivemaskinen, setjemaskinen;
    • skrift i store, små, feite, vanlege typar

Faste uttrykk

  • ikkje min type
    ikkje etter min smak (særleg med tanke på kjærleiksforhold)
  • litt av ein type
    særprega, fargerik karakter
Artikkelside

trykkje, trykke

trykkja, trykka

verb

Opphav

jamfør gammalsvensk þrykkja, tyding 3 etter tysk drucken; samanheng med true

Tyding og bruk

  1. Døme
    • trykke inn ruta;
    • trykke på knappen;
    • skoen trykker;
    • truge med å trykke ein flat;
    • trykke noko i hop, saman;
    • trykke handa til ein – ta ein i handa;
    • trykke seg inn til nokon;
    • det trykker for brystet
  2. kue, halde nede
  3. framstille (publikasjon, skrift eller liknande av) bokstavar eller bilete med handpresse eller spesiell maskin;
    Døme
    • trykke bokstavar, bilete, bøker, aviser;
    • trykte typar;
    • trykke mønster på stoff

Faste uttrykk

  • trykke på
    følgje tett på (og skyve, til dømes i ein kø)
  • trykke til seg
    òg: gjere seg svært til vens med (nokon), skamrose (noko)
  • trykke til
    støyte, slå (nokon)
Artikkelside
Side 1 av 2