Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

påføre

påføra

verb

Opphav

truleg frå dansk; jamfør føre (4, 1)

Tyding og bruk

  1. vere årsak til;
    gje opphav til
    Døme
    • påføre skade
  2. stryke på
    Døme
    • påføre måling
Artikkelside

påheft, påhefta

adjektiv

Tyding og bruk

i jus: påført som hefte (1, 3)
Døme
  • byggjeforbodet som er påheft eigedomen
Artikkelside

masochisme, masokisme

substantiv hankjønn

Uttale

masokisˊme

Opphav

etter namnet til den austerrikske forfattaren Sacher-Masoch 1836–1895

Tyding og bruk

det å kjenne glede eller seksuell nyting ved å bli påført smerte eller bli audmjuka;
jamfør sadisme
Artikkelside

gåvekort

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kort som gjev mottakaren høve til å kjøpe noko for ein påført sum
Artikkelside

smitte 2

substantiv hankjønn

Opphav

lågtysk ‘flekk, skit’

Tyding og bruk

  1. overføring av smittestoff;
    Døme
    • smitte ved beinveges kontakt er opphav til sjukdomen
  2. Døme
    • smitten breidde seg med drikkevatnet
  3. farge som er påført ved kontakt
    Døme
    • flekkene er smitte frå trykksverta
  4. (dårleg) innverknad, påverknad
    Døme
    • ungdomen blir utsett for smitte frå valdsfilmar
Artikkelside

rustverna

adjektiv

Tyding og bruk

påført, innsett med middel mot rust (2, 1)
Artikkelside

rotasjonspresse

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

trykkpresse der sverte blir påført papir som rullar fram frå roterande valsar
Artikkelside

felleshavari

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

medviten skade (eller ekstra utgift) som blir påført skip eller last for å berge dei frå felles fare;
Artikkelside

blankoveksel

substantiv hankjønn

Opphav

av blanko-

Tyding og bruk

veksel (1) der vekselsummen enno ikkje er påført
Artikkelside