Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

mulle

mulla

verb

Opphav

jamfør mule (1

Tyding og bruk

  1. snakke lågt og utydeleg (for seg sjølv);
    Døme
    • han mulla noko om at han ville fare

putre

putra

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

  1. koke lett;
    Døme
    • grauten putrar i gryta
    • brukt som adjektiv:
      • røre i den putrande gryta
  2. gje frå seg små lydar;
    tøffe
    Døme
    • motoren putra og gjekk
    • brukt som adjektiv:
      • putrande slag frå motoren
  3. kviskre, mulle (for seg sjølv)

purle

purla

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

  1. risle, sildre, velle fram
    Døme
    • bekken purlar nedover
  2. Døme
    • purle med seg sjølv

mudre 2

mudra

verb

Opphav

norrønt muðla ‘mulle, mumle’

Tyding og bruk

mumle

mumla

verb

Opphav

frå lågtysk; jamfør mule (1

Tyding og bruk

snakke lågt og utydeleg;
mulle
Døme
  • stå og mumle for seg sjølv;
  • resten av svaret mumla han berre;
  • mumle i skjegget

mulling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å mulle
Døme
  • dei høyrde ei låg mulling

gny 2

verb

Opphav

norrønt gnyðja

Tyding og bruk

  1. Døme
    • stormen gnyr
  2. Døme
    • gnåle og gny om noko
  3. Døme
    • han gnydde om noko slikt;
    • gjere noko utan å gny;
    • det gnydde ikkje i han

ymje

ymja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt ymja

Tyding og bruk

  1. gje ein veik eller uklar lyd;
    lyde (frå langt borte)
  2. Døme
    • han sat og umde
    • òg: ymte
      • dei umde om så mangt

mylje

mylja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt mylja

Tyding og bruk

  1. smuldre, knase, gni sund
    Døme
    • mylje brødet