Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

markere

markera

verb

Uttale

markeˊre

Opphav

gjennom fransk, frå germansk; samanheng med merke (1

Tyding og bruk

  1. gjere klart synleg eller kjenneleg;
    vise med teikn;
    Døme
    • markere skiløypa med raude band;
    • vi må markere utgjevinga med ein fest;
    • hunden markerte at han var på sporet
  2. i ballspel: følgje og dekkje opp ein annan spelar
    Døme
    • vi må markere motspelarane på hjørnesparka
  3. vere synleg teikn for;
    stå for;
    Døme
    • dei markerte motviljen sin ved å gå frå møtet;
    • skiltet markerer full stopp;
    • den tyske innmarsjen i Polen markerer byrjinga på den andre verdskrigen

Faste uttrykk

  • markere seg
    vise seg, gjere seg gjeldande, stå fram (offentleg), utmerkje seg
    • han skal alltid markere seg på møta;
    • ho har markert seg som tilhengjar av fri abort
Artikkelside

markert

adjektiv

Opphav

av markere

Tyding og bruk

Døme
  • markerte andletsdrag;
  • det har vore ein markert auke i arbeidsløysa
Artikkelside

protestflagg

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. flagg som blir heist under kappsegling som teikn på at ein protesterer mot ein konkurrent
  2. flagg som blir heist eller bore i ein demonstrasjon eller liknande for å protestere mot noko
    Døme
    • delegasjonen markerte med ei stille oppstilling med protestflagg
Artikkelside

kamskjel

substantiv inkjekjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

  1. i fleirtal: familie av muslingar med vifteforma skjel med markerte ribber;
    Pectinidae
  2. musling av familien kamskjel (1)
Artikkelside

temperert klima

Tyding og bruk

skiftande, men ikkje ekstremt klima, med markerte årstider, til skilnad frå arktisk, tropisk;
Sjå: temperert
Artikkelside

temperert

adjektiv

Opphav

eigenleg perfektum partisipp av temperere

Faste uttrykk

  • temperert klima
    skiftande, men ikkje ekstremt klima, med markerte årstider, til skilnad frå arktisk, tropisk
  • temperert sone
    område på jorda med temperert klima
Artikkelside

spiss 2

adjektiv

Opphav

frå lågtysk; tysk

Tyding og bruk

  1. som har brodd, odd, spiss (1, 1);
    som smalnar mot enden;
    Døme
    • ein spiss blyant;
    • ein spiss nase;
    • ein spiss vinkel – ein vinkel under 90°
    • som har skarpe, markerte drag
      • eit spist andlet
  2. Døme
    • eit spist svar;
    • smile spist
Artikkelside

grovleitt

adjektiv

Tyding og bruk

som har grove, markerte andletsdrag
Artikkelside

grov 3

adjektiv

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. samansett av store delar eller partiklar
    Døme
    • ein stor og grov kar;
    • grove lemer;
    • grovt tømmer;
    • grov tråd, nål;
    • grovt skyts – sjå skyts;
    • grov sand;
    • grovt sandpapir;
    • grovt mjøl, salt – grovmjøl, grovsalt;
    • grovt brød – grovbrød;
    • grovt ty, stoff, netting, såld – med store masker;
    • grov røyst – djup (og sterk);
    • vere grov i målet;
    • grove andletsdrag – store og markerte;
    • grov hud – ru
  2. lite detaljert, unyansert, lite nøyen
    Døme
    • grov vekt, måling;
    • grovt skissert, utført;
    • hogge noko grovt til;
    • i grove trekk, drag – i hovuddraga;
    • det grøvste – det viktigaste, størsteparten
  3. svær, (usømeleg) mykjen
    Døme
    • ta grov betaling;
    • ta grovt til seg;
    • ha grovt med pengar;
    • vere grov til å lyge;
    • lyge, skryte grovt;
    • tene grovt
  4. usedeleg, på kanten, dryg
    Døme
    • han er grov (i kjeften);
    • bruke grov kjeft;
    • ei grov historie;
    • grove skuldingar;
    • dette er for grovt – går for langt

Faste uttrykk

  • grov kam
    kam med (store og) glisne tenner
  • grov sjø
    store bårer
Artikkelside