Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
26 treff

Nynorskordboka 26 oppslagsord

koste 1

kosta

verb

Opphav

norrønt kosta, gjennom lågtysk; frå latin constare

Tyding og bruk

  1. stå i ein viss pris;
    kome på
    Døme
    • jakka kosta 900 kr
  2. føre med seg utgifter, kostnad
    Døme
    • bilen kostar mange tusen for året
  3. føre med seg
    Døme
    • det vil koste kamp;
    • det vil koste meg jobben
  4. bruke pengar på
    Døme
    • koste på seg eit nytt klesplagg
  5. skaffe pengar til;
    Døme
    • koste reisa;
    • koste dottera på skule

Faste uttrykk

  • det kostar å vere kar
    det er dyrt å flotte seg
  • koste flesk
    koste mykje;
    vere dyr
  • koste kva det koste vil
    gjennomføre utan å vurdere pengebruk
    • vegen skal byggjast koste kva det koste vil
Artikkelside

koste 2

kosta

verb

Opphav

av kost (1

Tyding og bruk

  1. feie, reinse med kost;
    fjerne støv
  2. stryke hår med kost, børste;
  3. vimse, flakse, renne, suse omkring

Faste uttrykk

  • gå så det kostar
    gå svært bra eller hende i stort tempo
    • det gjekk så det kosta
Artikkelside

kose 2

kosa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med kose (1

Tyding og bruk

  1. smørje, stryke på;
Artikkelside

kose 3

kosa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

tysk (lieb)kosen ‘kjæle’; jamfør kause (2

Tyding og bruk

  1. godne seg;
    nyte velværet
    Døme
    • kose seg heime
  2. prate lunt;
    kjæle (for), kjærteikne
    Døme
    • kose litt i sofaen
  3. gjere det hyggjeleg
Artikkelside

kose 4

kosa

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

leggje i haug
Artikkelside

kost 4

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt kostr, gjennom lågtysk kost(e); frå mellomalderlatin costa

Tyding og bruk

kostnad, utgift (på eit visst steg i produksjonsprosessen av ei vare)
Artikkelside

sjølvkost

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør kost (4

Tyding og bruk

sum som svarer til det ei vare har kosta seljaren fram til sal;
Døme
  • kommunen sel tomtene til sjølvkost
Artikkelside

øre 2

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

norrønt eyrir, fleirtal aurar; av latin aureus ‘gullmynt’, av aurum ‘gull’

Tyding og bruk

  1. mynteining verd 1/100 krone
    Døme
    • i gamle dagar kosta eit teikneserieblad ei krone og femti øre
  2. om eldre forhold: nordisk vekt- og mynteining, om lag 25 gram, verd ⅛ mark

Faste uttrykk

  • ikkje ein øre
    ingen betaling;
    ingenting
    • ho fekk ikkje ein øre for innsatsen;
    • han åtte ikkje ein øre
  • ikkje verd fem øre
    utan verdi
    • rapporten er ikkje verd fem øre;
    • det er ikkje verdt fem øre
  • på øren
    nøyaktig
    • det stemmer på øren
Artikkelside

hundre 2

determinativ kvantor

Opphav

norrønt hundrað

Tyding og bruk

  1. grunntalet 100
    Døme
    • bli hundre år;
    • boka kosta 100 kroner
  2. brukt i overdriving om høgt tal
    Døme
    • dette har eg da teke opp att hundre gonger!

Faste uttrykk

  • vere heilt i hundre
    vere svært oppglødd eller ivrig på noko
Artikkelside

forrente

forrenta

verb

Opphav

frå lågtysk; av for- (2

Tyding og bruk

  1. betale renter av
    Døme
    • lånet blir forrenta med 12 % kvart år
  2. gje økonomisk utbyte som er større enn investeringa eller innskotet
    Døme
    • forrente det bygginga kosta;
    • ein million er meir enn garden kan forrente

Faste uttrykk

Artikkelside
Side 1 av 3