Nynorskordboka
øre 2
substantiv hankjønn eller inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein øre | øren | øre | ørane |
| inkjekjønn | eit øre | øret | øra | |
Opphav
norrønt eyrir, fleirtal aurar; av latin aureus ‘gullmynt’, av aurum ‘gull’Tyding og bruk
- mynteining verd 1/100 krone
Døme
- i gamle dagar kosta eit teikneserieblad ei krone og femti øre
- om eldre forhold: nordisk vekt- og mynteining, om lag 25 gram, verd ⅛ mark
Faste uttrykk
- ikkje ein øreingen betaling;
ingenting- ho fekk ikkje ein øre for innsatsen;
- han åtte ikkje ein øre
- ikkje verd fem øreutan verdi
- rapporten er ikkje verd fem øre;
- det er ikkje verdt fem øre
- på ørennøyaktig
- det stemmer på øren