Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

kollidere

kollidera

verb

Opphav

frå latin

Tyding og bruk

støyte i hop
Døme
- bilane kolliderte;
- kollidere med bussen
i overført tyding: kome i strid eller konflikt
Døme
- dei ulike politiske kulturane kolliderer
i overført tyding: finne stad samtidig med;
falle saman med
Døme
- årsmøtet kolliderte med ei anna tilskiping

front

substantiv hankjønn

Opphav

frå fransk; frå latin ‘panne’

Tyding og bruk

framside
Døme
- fronten på huset;
- kollidere front mot front
fremste linje av hæravdeling (i oppstilling eller kamp)
Døme
- kjempe på brei front;
- på vikande front
(personar i ein) samla (motstands)aksjon
Døme
- gå til samla front mot noko;
- danne ein front mot noko
skiljelinje mellom to luftmassar med ulike eigenskapar
- - kaldfront
  - polarfront
område der hærar kjempar mot kvarandre;
krigssone
Døme
- vere ved fronten;
- kjempe på to frontar
- - vestfront
  - austfront
område for verksemd eller liknande;
felt (2, 2), sektor (4)
Døme
- på den sosiale fronten

Faste uttrykk

ha front mot
vere retta mot; vere eit åtak på
med front mot
vendt mot
på vikande front
i ferd med å gje opp, gje etter eller liknande;
på defensiven

støyte mot

Tyding og bruk

òg i overført tyding: kollidere;

Døme

støyte mot kvarandre;
støyte mot ein mur av uvilje

bulke

bulka

verb

Opphav

Tyding og bruk

slå bulkar i;
skade i kollisjon
Døme
- bulke bilen
støyte saman;
kollidere (1)
Døme
- dei bulka i eit kryss

kol-

prefiks

Opphav

frå latin, variant av kon-

Tyding og bruk

prefiks (1) i ord for at noko er eller kjem saman;

jamfør kon- og ko-;

i ord som kollaboratør, kollidere og kollokvium

kollisjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å kollidere (1);
samanstøyt
Døme
- kollisjon med eit tre
strid, konflikt
Døme
- kollisjon mellom ulike interesser
samanfall
Døme
- kollisjon mellom to møte