Avansert søk

5 treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

kavalerist

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

soldat i kavaleriet

kosakk

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom russisk; frå tyrkisk ‘eventyrar’

Tyding og bruk

  1. medlem av opphavleg ikkje-slavisk folkegruppe i det gamle Russland og Polen som seinare levde i militært organiserte samfunn
  2. før: kavalerist som var kosakk (1)

ryttar

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; truleg av mellomalderlatin rutarius ‘landevegsrøvar’, samanheng med rute (2

Tyding og bruk

  1. person som rir på ein hest;
    Døme
    • vere ein flink ryttar
  2. om eldre forhold: person som gjer krigsteneste til hest;
  3. Døme
    • over 200 ryttarar deltok i sykkelrittet
  4. brukt som etterledd i samansetningar om person som er oppteken av at ting skal gjerast på ein spesiell måte
  5. liten overbygning eller lite tårn på taket av bygning;
    jamfør takryttar

dragon

substantiv hankjønn

Opphav

truleg av latin draconar ‘soldatar med ein drake til feltteikn’

Tyding og bruk

om eldre forhold: soldat til hest, kavalerist

ryttarsoldat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold: meinig soldat som kjempar til hest;