Avansert søk

Nynorskordboka 12 oppslagsord

jeger

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; jamfør jage

Tyding og bruk

person som driv jakt
Døme
- han er ivrig jeger og fiskar
- - pelsjeger
dyr som jagar eit anna dyr;
rovdyr
Døme
- leoparden er ein listig jeger
brukt som etterledd i samansetningar: person som vil oppnå eller få tak i noko
- - lykkejeger
  - skjørtejeger
infanterist med særskild opplæring i skyting, rekognosering, vakthald og liknande

lisensfelling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

felling (4) av skadedyr utført av jeger som har fått lisens (2)

svær

adjektiv

Opphav

kanskje sideform til norrønt svárr ‘hard, tung’; eller tysk schwer

Tyding og bruk

kraftig, stor, tjukk
Døme
- ein stor, svær kar;
- ein svær lastebil;
- svære summar;
- det høyrde svære fjellvidder til garden
- grov (3, tung
  sjøen gjekk svær
- hard
  svær kulde
uvanleg
Døme
- det er svært som det blæs;
- ha svært til hastverk
- dugande, flink
  vere ein svær jeger;
  vere svær til å gå på ski
som adverb: i høg grad;
ovleg, veldig
Døme
- vere svært flink, sliten;
- det er svært så fin du er;
- ha det svært så bra

dyreskjelv

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

nervøsitet som oppstår hos ein jeger som oppdagar og skal til å skyte eit større dyr (, 1)

Døme

få dyreskjelven

veidemann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

fangstmann, jeger

jegerhest

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

hest nytta av ridande jeger (4)

jaktar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

pelsjeger

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

jeger som driv jakt på ville pelsdyr

marinejeger

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

soldat som er utdanna og trent for maritime spesialoperasjonar;

jamfør jeger (4)

revir

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå lågtysk same opphav som revier

Tyding og bruk

område som eit dyr forsvarer som sitt, til dømes ein hekkeplass
område som ein jeger har oppsyn med eller rett til å jakte på

Side 1 av 2

Resultat per side: