Artikkelside

Nynorskordboka

dyr 1

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit dyr	dyret	dyr	dyra

Opphav

norrønt dýr ‘firbeint dyr’

Tyding og bruk

levande skapning med sanse- og rørsleevne (med unntak av menneske);
til skilnad frå plante (1, 1)
Døme
- dyr og planter;
- mange ungar ynskjer seg eit dyr;
- stelle dyra på garden;
- jaktkvoten var på 20 dyr
- - krypdyr
  - leddyr
  - pattedyr
  - rovdyr
  - skaldyr
  - villdyr
  - virveldyr
dyrisk (2) drift (3)
Døme
- sleppe fram dyret i seg
brukt nedsetjande: dyrisk menneske
Døme
- han er eit dyr
skapning
Døme
- naboane våre er nokre rare dyr