Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

improvisasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk; jamfør improvisere

Tyding og bruk

det å framføre eit musikkstykke, dikt eller liknande utan førebuing;
det å improvisere (2)
Døme
- teaterstykket har rom for improvisasjon og innspel frå publikum
musikkstykke, dikt eller liknande som er improvisert
Døme
- tala var ein improvisasjon
det å gjere noko spontant og utan førebuing
Døme
- evne til improvisasjon er viktig i jobben

Artikkelside

jazz, jass

substantiv hankjønn

Uttale

jass

Opphav

frå engelsk

Tyding og bruk

musikkform med eit spesielt rytmisk preg, synkoperte rytmar og improvisasjon (1) som viktige element, oppstått i USA blant den afroamerikanske befolkninga i sør rundt 1900

Artikkelside

frijazz

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

eksperimentell jazz med mykje fri improvisasjon

Artikkelside

dixieland

substantiv inkjekjønn

Uttale

diksilænˊn

Opphav

frå engelsk; av namnet Original Dixieland Jazz Band, der Dixie(land) er ei nemning for sørstatane i USA

Tyding og bruk

jazzstil frå New Orleans, med kollektiv improvisasjon og inga markering av etterslaga

Døme

norske plater med dixieland

Artikkelside