Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
7
oppslagsord
godtruen
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
godtruande
Døme
bli rekna som godtruen og lettlurd
Artikkelside
lettruande
,
lett-truande
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
som har lett for å tru det ein høyrer
;
lettruen
,
godtruen
,
naiv
Artikkelside
lettruen
,
lett-truen
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
som har lett for å tru det ein høyrer
;
godtruen
,
lettruande
Artikkelside
krut
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
av
lågtysk
krut
, kortform av
bussenkrut
‘børsekrydder’
Tyding og bruk
eksplosivt stoff brukt mellom anna til drivmiddel i skytevåpen
Døme
kuler og krut
som etterledd i ord som
lauskrut
svartkrut
i overført tyding: kraft, energi
Døme
ein kar med krut i
;
ei sak med mykje politisk krut
Faste uttrykk
halde krutet tørt
vere budd på kamp
ikkje ha funne opp krutet
vere dum eller godtruen
ikkje spare på krutet
ikkje vere atterhalden med å bruke sterke verkemiddel
;
kome med sterke utsegner
han sparte ikkje på krutet da han fortalde kva som hadde skjedd
skyte med laust krut
kome med sterke påstandar som det ikkje er hald i
Artikkelside
ikkje ha funne opp krutet
Tyding og bruk
vere dum eller godtruen
;
Sjå:
finne
,
krut
Artikkelside
truen
adjektiv
Vis bøying
Opphav
av
tru
(
2
II)
og
tru
(
3
III)
;
jamfør
trugen
Tyding og bruk
trufast
,
tru
(
2
II
, 1)
,
trugen
Døme
ein truen tenar
;
vere truen mot nokon
godtruen
,
naiv
som sisteledd: som trur slik
eller
slik (som førsteleddet seier)
Døme
godtruen
;
illtruen
;
lettruen
;
mistruen
;
rettruen
;
vantruen
Artikkelside
finne
5
V
finna
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
finna
Tyding og bruk
kome over, treffe på, oppdage
Døme
finne ein skatt
;
finne att noko ein har mista
;
finne vegen
;
finne nokon død
;
finne seg mat
;
finne fram skrivesaker
oppnå
Døme
finne forma
;
finne fred
kome fram til, tenkje ut, utleie
Døme
finne utvegar
;
finne ut kva som er gale
;
finne heim att
;
finne fram til folk
;
finne fram til løysingar
;
finne ut av vanskane
tykkje
(1)
;
vurdere
(2)
Døme
finne grunn til
;
finne nokon skyldig
Faste uttrykk
finne for godt
avgjere etter eige skjøn
eg kjem dersom eg finn det for godt
finne kvarandre
bli eit par
bli samde
;
ha same syn i ei sak
finne opp
tenkje ut noko nytt eller lage noko for første gong
rapartisten likar å finne opp nye ord
;
Johann Gutenberg fann opp boktrykkjarkunsta
finne på
kome på
;
tenkje ut
;
pønske ut
vi hadde ikkje trudd at nokon kunne finne på noko slikt
finne seg i
godta (resignert)
dette finn eg meg ikkje i
finne seg sjølv
bli klar over kven ein er og kva ein vil
finne seg til rette
tilpasse seg
han strever med å finne seg til rette i Noreg
finne stad
hende
hendinga fann stad for to år sidan
finne ut
bli klar over
ho fann ut at ho ville skrive bøker
ikkje ha funne opp krutet
vere dum eller godtruen
Artikkelside