Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

forsere

forsera

verb

Opphav

frå fransk ‘tvinge’; samanheng med forse

Tyding og bruk

auke farten på;
skunde, presse fram
Døme
- forsere arbeidet;
- skeiseløparen forserer i svingen
trengje gjennom eller inn i;
passere, storme
Døme
- forsere muren;
- forsere hindringar;
- forsere grensa

forsert

adjektiv

Tyding og bruk

tvungen fram;

kunstig (2), tilgjord, unaturleg

Døme

ein forsert latter

brukt som adverb:
- snakke forsert