Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
8 treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

forfar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt forfaðir; frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. mest brukt i fleirtal: avdøde slektningar i rett oppstigande linje
    Døme
    • forfedrane mine er herfrå
  2. i fleirtal: tidlegare generasjonar
    Døme
    • finne spor etter forfedrane våre
Artikkelside

forfare

forfara

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt fyrirfara; frå lågtysk

Tyding og bruk

fare over, leite gjennom;
Døme
  • forfare heile huset

Faste uttrykk

  • forfare seg
    • misfare seg, ta feil
    • flytte seg til ein annan plass
Artikkelside

arveeigenskap

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

eigenskap som eit levande vesen har arva frå ein forfar
Døme
  • med genteknologi kan ein endre arveeigenskapar
Artikkelside

gamlekar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

gammal kar (1, 1);
eldste mann;
mann av det gamle slaget;
Døme
  • gamlekaren på nabogarden;
  • gamlekarar som framleis hugsar krigen;
  • slik levde gamlekarane
Artikkelside

anebilete, anebilde

substantiv inkjekjønn

Opphav

av ane (1

Tyding og bruk

bilete av forfar eller formor
Døme
  • samle anebilete
Artikkelside

formor

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør mor etter mønster av forfar

Tyding og bruk

  1. kvinne som ein ættar frå i rett oppstigande linje;
    Døme
    • lage slekstre over forfedrar og formødrer
  2. i fleirtal: tidlegare generasjonar av kvinner
    Døme
    • eg vil kjempe som formødrene våre kjempa
Artikkelside

forfader

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

Artikkelside

gardvord

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt garðvǫrðr ‘gardvaktar’

Tyding og bruk

vette, ofte tenkt som attergangar av ein forfar, som held til på (og vernar) garden;
Døme
  • gardvorden vakta gard og grunn
Artikkelside