Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

forfar

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt forfaðir; frå lågtysk

Tyding og bruk

mest brukt i fleirtal: avdøde slektningar i rett oppstigande linje
Døme
- forfedrane mine er herfrå
i fleirtal: tidlegare generasjonar
Døme
- finne spor etter forfedrane våre

Artikkelside

forfare

forfara

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt fyrirfara; frå lågtysk

Tyding og bruk

fare over, leite gjennom;

saumfare;

granske

Døme

forfare heile huset

Faste uttrykk

forfare seg
- misfare seg, ta feil
- flytte seg til ein annan plass

Artikkelside

arveeigenskap

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

eigenskap som eit levande vesen har arva frå ein forfar

Døme

med genteknologi kan ein endre arveeigenskapar

Artikkelside

gamlekar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

gammal kar (, 1);

eldste mann;

mann av det gamle slaget;

veteran (2);

forfar (2)

Døme

gamlekaren på nabogarden;
gamlekarar som framleis hugsar krigen;
slik levde gamlekarane

Artikkelside

gardvord

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt garðvǫrðr ‘gardvaktar’

Tyding og bruk

vette, ofte tenkt som attergangar av ein forfar, som held til på (og vernar) garden;

haugbonde (1);

tunkall, nisse (, 1)

Døme

gardvorden vakta gard og grunn

Artikkelside

formor

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør mor ( etter mønster av forfar

Tyding og bruk

kvinne som ein ættar frå i rett oppstigande linje;
stammor
Døme
- lage slekstre over forfedrar og formødrer
i fleirtal: tidlegare generasjonar av kvinner
Døme
- eg vil kjempe som formødrene våre kjempa

Artikkelside

forfader

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

forfar

Artikkelside

anebilete, anebilde

substantiv inkjekjønn

Opphav

av ane (

Tyding og bruk

bilete av forfar eller formor

Døme

samle anebilete

Artikkelside