Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
20 treff

Nynorskordboka 20 oppslagsord

etterkomar, etterkommar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person i rett nedstigande slektslinje
    Døme
    • etterkomarane våre;
    • han er etterkomar av Harald Hårfagre
  2. Døme
    • etterkomaren i stillinga fekk raskt sparken
Artikkelside

stamme 2

stamma

verb

Opphav

av stamme (1

Tyding og bruk

  1. vere etterkomar av;
    Døme
    • slekta stammar frå Trøndelag
  2. vere utvikla frå;
    vere resultat av
    Døme
    • forureininga stammar frå utslepp frå kloakken;
    • problema stammar frå sjukdomen
  3. kome frå;
    skrive seg frå
    Døme
    • funnet stammar frå vikingtida

Faste uttrykk

  • stamme opp
    forlengje den kvistfrie delen av ei trestamme ved kvisting
Artikkelside

sefard

substantiv hankjønn

Opphav

frå hebraisk

Tyding og bruk

person som er etterkomar av den jødiske befolkninga som flykta frå Spania og Portugal i 1490-åra og slo seg ned i Nord-Afrika, Tyrkia og Vest-Europa;
til skilnad frå askenas
Artikkelside

åsetesrett

substantiv hankjønn

Opphav

av åsete

Tyding og bruk

rett for nærmaste etterkomar til å ta over jordeigedom som arvelataren lèt etter seg, mot å løyse ut dei andre arvingane
Artikkelside

ætting

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt ættingi

Tyding og bruk

  1. person i høve til den eller dei ein er i ætt med;
    Døme
    • alle ættingane vart bedne til bryllaupet
  2. Døme
    • han hadde mange ættingar
Artikkelside

ætling

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør svensk ättling, dansk ætling; av ætt (1

Tyding og bruk

Døme
  • ein ætling av Harald Hårfagre
Artikkelside

norskamerikanar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

(etterkomar av ein) nordmann som har utvandra til Nord-Amerika
Artikkelside

ido

substantiv hankjønn

Opphav

kortform av esperantido ‘etterkomar av esperanto’

Tyding og bruk

internasjonalt hjelpespråk som er ei modifisert form av esperanto
Artikkelside

normannar

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå germansk; same opphav som nordmann

Tyding og bruk

  1. nordisk viking som herja i Vest-Europa, særleg i Frankrike (og busette seg der)
  2. etterkomar etter nordiske vikingar i Normandie
Artikkelside

eurasiar

substantiv hankjønn

Uttale

auraˊsiar

Opphav

etter Eurasia, namnet på det europeiske og asiatiske kontinentet

Tyding og bruk

  1. etterkomar av europear og asiat
  2. spisshund av ein nyare tysk hunderase
Artikkelside
Side 1 av 2