Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

droppe

droppa

verb

Opphav

frå engelsk; samanheng med drope

Tyding og bruk

  1. sleppe ned;
    la falle
    Døme
    • droppe mat og medisinar frå fly
  2. om domar i lagspel: sleppe ballen eller pucken for å setje i gang (igjen) spelet
    Døme
    • domaren droppa ballen etter avbrotet
  3. stå over;
    gje opp
    Døme
    • dei droppa heile saka;
    • droppe bilen og ta toget;
    • mildvêret gjorde at dei måtte droppe heile skituren

Faste uttrykk

Artikkelside

fallskjerm

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. innretning med ein stor duk som faldar seg ut som ein paraply, og som minskar farten i fall frå store høgder, særleg frå fly
    Døme
    • hoppe ut i fallskjerm;
    • droppe forsyningar med fallskjerm
  2. i overført tyding: godtgjersle som personar i leiarstillingar kan få om dei må slutte før kontrakttida er ute
    Døme
    • han fekk ein gyllen fallskjerm
Artikkelside

droppe ut

Tyding og bruk

Sjå: droppe
Døme
  • droppe ut av skulen;
  • eg droppa ut av fag etter fag
Artikkelside

la fare

Tyding og bruk

gje opp, droppe;
Sjå: fare
Døme
  • la fare tankane om dette
Artikkelside

fare 2

fara

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt fara

Tyding og bruk

  1. flytte seg;
    reise, dra;
    jamfør farande (1)
    Døme
    • fare på fiske;
    • fare sin veg;
    • fare til Oslo med tog;
    • fare vidt;
    • fare sjøvegen;
    • fare vill;
    • der fór han;
    • har dei alt fare?
    • tider som er farne
  2. sveipe over
    Døme
    • fare over åkeren;
    • fare gjennom boka
  3. flytte seg fort;
    suse, fyke, renne
    Døme
    • fare gjennom lufta;
    • fare over ende;
    • fare opp;
    • fare på dør;
    • fare laus på nokon
  4. halde på, drive (med)
    Døme
    • fare med sladder;
    • det fer til å kvelde;
    • fare stilt med noko

Faste uttrykk

  • fare fram
    bere seg åt;
    te seg
    • fare sømeleg fram
  • fare ille med
    behandle brutalt
    • livet har fare ille med han
  • fare ille
    få ei lei medferd
    • dei fer ille på glattisen
  • fare saman
    støkke (1, 1)
    • eit lysglimt fekk han til å fare saman
  • fare vill
  • fare åt
    bere seg åt;
    te seg
    • han hadde fare gale åt
  • ikkje ha mykje å fare med
    ha dårleg med argument, kunnskapar eller liknande
  • ille faren
    ille ute, dårleg stelt
    • den som kan reise seg sjølv, er ikkje ille faren
  • la fare
    gje opp, droppe
    • la fare tankane om dette
Artikkelside

dropp 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå engelsk; av droppe

Tyding og bruk

  1. slepp av forsyningar, bomber, personar og liknande frå lufta
    Døme
    • dei venta på eit dropp med forsyningar;
    • eit dropp frå 30 meter;
    • dropp med paraglider
  2. bratt søkk i terrenget
    Døme
    • det første hinderet dei møtte, var eit dropp på fire-fem meter
  3. brå nedgang i økonomi eller trend
    Døme
    • me vil få eit dropp i temperaturen på nær ti grader;
    • eit dropp i økonomien
Artikkelside