Avansert søk

40 treff

Nynorskordboka 40 oppslagsord

angst

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

sterk frykt, otte (2, 1), uro
Døme
  • få angst;
  • ha angst for noko;
  • vere plaga av angst;
  • angsten for framtida;
  • vere full av angst;
  • hendinga skapte angst

Faste uttrykk

  • sosial angst
    frykt for visse sosiale situasjonar
    • han har sosial angst og depresjonar

bekymre

bekymra

verb

Uttale

bekjymˊre

Opphav

gjennom bokmål, frå lågtysk; samanheng med kummer

Tyding og bruk

skape angst hos nokon;
uroe
Døme
  • utviklinga bekymrar mange

Faste uttrykk

  • bekymre seg
    uroe seg
    • bekymre seg for helsa;
    • ha mykje å bekymre seg over

snøre 2

snøra

verb

Opphav

av snor

Tyding og bruk

  1. binde kring;
    surre i hop;
    dra saman (med snor)
    • snøre sekken og gå;
    • snøre støvlane sine
  2. refleksivt:
    • brystet, halsen snørte seg saman av angst, tørste

Faste uttrykk

  • snøre att
    stengje
  • snøre inn
    gjere trongare el. smalare
  • snøre opp
    opne ved å løyse band
  • snøre seg inn
    bruke snøreliv

skrekk

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. sterk kjensle av angst eller frykt for noko;
    Døme
    • bli stiv av skrekk;
    • ha skrekk for noko
  2. noko som verkar skremmande
    Døme
    • ei hending til skrekk og åtvaring

Faste uttrykk

  • setje skrekk i
    skremme
  • skrekk og gru
    • redsle og uhygge
      • tenkje med skrekk og gru på noko
    • brukt for å uttrykkje misnøye eller støkk
  • sleppe med skrekken
    kome ifrå noko med knapp margin og utan mein
    • han slapp unna ulykka med skrekken
  • ta skrekken
    bli redd, få nok
    • nokre tok skrekken og stakk av

fri 2

adjektiv

Opphav

av lågtysk vri

Tyding og bruk

  1. om person, stat eller styre: som har eller gjev fulle politiske rettar
    Døme
    • frie borgarar;
    • innbyggjarane er frie;
    • landet har ein fri riksskipnad;
    • den frie verda;
    • frie val
  2. politisk sjølvstyrt;
    uavhengig
    Døme
    • eit fritt land;
    • eitt fritt folk;
    • den frie pressa
  3. verna av lova;
    trygg for åtak
    Døme
    • ha fritt leide
  4. ikkje innesperra eller i fangenskap
    Døme
    • på fri fot
    • brukt som adverb
      • sleppe fri;
      • setje nokon fri
  5. utan stengsel eller hinder (for ferdsel, rørsle, sikt eller liknande)
    Døme
    • fritt armslag;
    • fritt farvatn;
    • fri bane;
    • fritt utsyn;
    • på fri mark;
    • i Guds frie natur
    • brukt som adverb
      • puste fritt;
      • vekse fritt;
      • falle fritt;
      • garden ligg fritt til
  6. ikkje kontrollert eller regulert (av det offentlege);
    tillaten for alle;
    Døme
    • fri konkurranse;
    • den frie marknaden;
    • fritt fiske;
    • fritt tilgjenge;
    • fritt ord
  7. ikkje strengt bunden til reglar, mønster, førebilete eller liknande;
    Døme
    • fri oppseding;
    • fri rytme;
    • fri assosiasjon;
    • fri fantasi;
    • fri kjærleik
    • brukt som adverb
      • fritt omsett etter tysk
  8. utan særleg påverknad eller omsyn av noko slag;
    Døme
    • ha fritt val;
    • av fri vilje;
    • den frie viljen;
    • på fritt grunnlag;
    • fri utvikling
    • brukt som adverb
      • kunne velje fritt;
      • stille nokon fritt;
      • stå heilt fritt
  9. utan særleg tvang, restriksjonar eller liknande
    Døme
    • leve eit fritt liv
    • brukt som adverb
      • ha det fritt på jobben
  10. lausriven frå band, plikter, ansvar og liknande
    Døme
    • kjenne seg fri som fuglen;
    • vere fri og frank
  11. trygg, open og direkte;
    Døme
    • ha eit fritt blikk;
    • føre eit fritt språk;
    • det rådde ein fri tone i laget;
    • vere fri av seg;
    • får eg vere så fri å …
    • brukt som adverb
      • dette meiner eg fritt;
      • snakke fritt ut
  12. som har (mellombels) fritak frå arbeid, skule eller andre plikter;
    friteken, unnateken
    Døme
    • ta seg fri frå skulen;
    • ha fri frå jobben;
    • eg vil be meg fri;
    • sleppe fri frå militæret
  13. som unngår;
    som er spart for;
    Døme
    • gå fri all sut;
    • fri for angst;
    • bli fri sjukdomen
  14. ikkje skyldig eller innblanda;
    jamfør frikjenne
    Døme
    • kjenne nokon fri;
    • dømme nokon fri
  15. som er utan;
    Døme
    • vere fri for mat;
    • det er fritt for mus no;
    • boka er fri for humor
  16. brukt som etterledd i samansetningar: utan fare for;
    trygg, sikker
  17. Døme
    • fri kost og losji;
    • fri skyss
    • brukt som adverb
      • få boka fritt tilsend
  18. i fysikk og kjemi: som ikkje er bunden til noko;
    ikkje i sambinding
    Døme
    • frie elektron;
    • fri energi

Faste uttrykk

  • det er ikkje fritt for
    ein kan ikkje nekte for
    • det er ikkje fritt for at det breier seg ein viss skepsis
  • frie hender
    full handlefridom
    • ho fekk frie hender til å lage ein ny radioserie
  • fritt fall
    • fall som ikkje blir hindra av mekanisk motstand
    • rask og kraftig nedgang i verdi, prestisje eller liknande
      • verdsøkonomien var i fritt fall
  • gå fri
    sleppe straff;
    sleppe unna
  • ha ryggen fri
    • vere sikra mot kritikk og åtak fordi ein handla etter reglane eller på andre måtar har gardert seg
    • vere sikra mot fysisk angrep bakfrå
  • i det fri
    utandørs
    • frukost i det fri
  • ikkje vere fri for
    måtte vedgå at nokon er eller gjer det som er nemnt
    • han er ikkje fri for å vere tjuvaktig

engste

engsta

verb

Opphav

frå lågtysk; av angst

Faste uttrykk

  • engste seg
    vere ottefull;
    uroe seg
    • engste seg for krig;
    • engste seg for ingenting;
    • ho engsta seg for å delta i debatten;
    • dei engsta seg for at det skulle gå gale

sjukleg, sjukeleg

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som ofte er sjuk;
    Døme
    • barnet er sjukleg
  2. Døme
    • ha ein sjukleg angst for noko

panfobi

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk, av pan- og -fobi

Tyding og bruk

sjukleg angst mot alt mogleg;
jamfør fobi

sosial angst

Tyding og bruk

frykt for visse sosiale situasjonar;
Sjå: angst
Døme
  • han har sosial angst og depresjonar

intimidering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å intimidere eller bli intimidert;
Døme
  • intimidering spreier angst