Nynorskordboka
kummer
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kummer | kummeret | kummer | kummera |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med bekymreTyding og bruk
nagande sinnsuro;
sorg
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kummer | kummeret | kummer | kummera |