Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

air

substantiv hankjønn

Uttale

æˊr

Opphav

gjennom fransk air ‘luft; utsjånad, vesen’, frå gresk aer ‘luft’; samanheng med arie

Tyding og bruk

mine (1, haldning (2);
stemning (2, 2);
preg
Døme
- ein air av intellektualitet
roleg melodiøs suitesats i barokkmusikk;
jamfør suite