Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

verb

av tysk fixen, jamfør engelsk fix; av fiks

setje i stand;
pusse opp;
fiffe, pynte
Døme
- fikse opp huset;
- fikse på bilen;
- fikse på håret;
- fikse seg opp
ordne (2)
Døme
- dette fiksar eg;
- han har fiksa oss billettar til konserten
avtale føreåt på ein ulovleg måte;
fuske med
Døme
- valresultatet var fiksa
greie (3, 2), klare (3, 1), makte
Døme
- eg fiksar ikkje meir av dette her!

substantiv hankjønn

opphavleg genitiv av dansk (skam)pæl ‘påle’

skulle/måtte til pers
bli sett i ein tvangssituasjon;
måtte gå gjennom noko ubehageleg;
måtte bøye seg
debutanten skal til pers;
tre personar måtte til pers for å fikse problemet