Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 18 oppslagsord

urein

adjektiv

Tyding og bruk

  1. skiten, tilsulka
    Døme
    • ureine hender, koppar;
    • ureint vatn
  2. i visse truer eller religionar: rekna som syndig, uverdig eller smitta og derfor farleg eller noko ein må halde seg heilt borte frå
    Døme
    • dei kastelause blir rekna for å vere ureine;
    • urein mat;
    • ureine dyr;
    • kvinna vart rekna for urein etter fødselen
    • som skriv seg frå djevelen:
      • ureine ånder
  3. Døme
    • ureint farvatn – sjø med skjer, båar og liknande;
    • urein sikt;
    • ureint vêr – grugge
  4. iblanda feil;
    Døme
    • ein urein tone – litt falsk;
    • syngje, spele ureint;
    • urein uttale;
    • ureint språk;
    • ureine fargar;
    • bruke ureine metodar
  5. Døme
    • leve (eit) ureint (liv);
    • ureine tankar

Faste uttrykk

  • urein hud
    hud med kviser og liknande
  • ureint trav
    galopp i travrenn; brot på reglane
Artikkelside

traversere

traversera

verb

Opphav

gjennom fransk; frå seinlatin transversare

Tyding og bruk

  1. gå på tvert, kome på tvert
  2. i fjellklatring: flytte seg sidelengs i ei fjellside;
    ta seg fram over eit fjell til den andre sida
  3. i riding: stille hesten i sidestilling når ein til dømes går over frå galopp til trav eller gang
Artikkelside

travar, tråvar

substantiv hankjønn

Opphav

av trave (2

Tyding og bruk

  1. hest som er snøgg og uthaldande i trav (1)
  2. hest som høver godt til og/eller er opptamd til å vere med i travkøyring
  3. ivrig fotvandrar
  4. noko velkjent og nesten utbrukt;
    Døme
    • visa er ein av travarane i Ønskekonserten
Artikkelside

tippekonkurranse

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

konkurranse der det gjeld å tippe (4, 1) utfallet av noko;
særleg: konkurranse der ein ved å fylle ut ein tippekupong og betale ein viss pengeinnsats skal tippe (4, 2) resultatet av eit visst tal fotballkampar eller eit visst tal trav- eller galoppløp
Artikkelside

stall

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt stallr, eigenleg ‘stad der noko står’

Tyding og bruk

  1. hus eller rom for hest(ar)
    Døme
    • ha fleire hestar på stallen;
    • fjøs og stall
  2. hus eller skur for vogner, syklar og liknande
    Døme
    • lokomotivstall;
    • sykkelstall;
    • trikkestall
  3. samling av trav- eller veddeløpshestar som ein person eller eit selskap eig
    Døme
    • ny siger til stall NN
  4. idrettsfolk frå same laget med same trenaren
    Døme
    • laget har mange unge spelarer i stallen
    • underhaldningsartistar under same leiaren
      • den nye songstjerna i stallen til plateselskapet
    • gruppe, utval av personar som står til rådvelde
      • stall NN
Artikkelside

dilt 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av dilte

Tyding og bruk

smått og roleg trav;
Døme
  • det gjekk i dilt heile vegen
Artikkelside

champion

substantiv hankjønn

Uttale

sjamˊpiån; (t)sjæmˊpiån

Opphav

gjennom engelsk, frå seinlatin campio ‘person som kjempar på ein arena’; av latin campus ‘mark’

Tyding og bruk

  1. meister (4) i visse sportsgreiner (til dømes trav)
  2. dyr som har fått beste plassering i konkurranse
Artikkelside

alsløp, alslaup

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

trav- eller galoppløp som skal fremje al av eit visst hesteslag
Artikkelside
Side 2 av 2