Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 62 oppslagsord

krasse

krassa

verb

Opphav

frå lågtysk eller tysk

Tyding og bruk

skrape eller rive med klør, negler eller liknande
Artikkelside

kolbe

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk ‘klubbe’; same opphav som kolv

Tyding og bruk

  1. bakarste del av skjeftet (2 på handskytevåpen;
    jamfør geværkolbe
  2. (kuleforma) vid flaske med trong hals
    Døme
    • svovelsyra bobla i kolben;
    • hente kolben frå kaffitraktaren
  3. metallbehaldar med elektrisk element
    Døme
    • kolben i varmtvassbehaldaren
  4. Døme
    • kolben i kyrkjeklokka
  5. blomsterstand med sitjande blomstrar oppetter ein svollen midtstilk;
    jamfør maiskolbe
    Døme
    • skrape maiskorna av kolbane
Artikkelside

kare 3

kara

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

samanheng med tysk kehren ‘sope’ og islandsk kar ‘skit, slim’

Tyding og bruk

rote eller grave med noko kvast;
Døme
  • kare saman glør

Faste uttrykk

  • kare seg
    slepe seg fram (med ulyst);
    kreke seg
    • ho bør klare å kare seg til finalen
  • kare til seg
    grave til seg, tileigne seg (på ein tvilsam måte)
    • dei har kara til seg store verdiar
Artikkelside

høvel

substantiv hankjønn

Opphav

lågtysk

Tyding og bruk

  1. verktøy (1) til å jamne eller forme ei overflate med
    Døme
    • jamne bordet med høvel
  2. skrape- eller skjerereiskap med liknande utforming eller funksjon som høvel (1)
    Døme
    • barbere seg med høvel
Artikkelside

skrape botnen

Tyding og bruk

òg: bruke siste resten, det dårlegaste;
Sjå: skrape
Artikkelside

skrape saman

Tyding og bruk

kare, samle saman (mykje pengar);
Sjå: skrape
Artikkelside

bukke og skrape

Tyding og bruk

syne stor og underdanig vørdnad;
Sjå: bukke, skrape
Døme
  • stå med hatten i handa og bukke og skrape
Artikkelside

hemse 3

hemsa

verb

Opphav

samanheng med hamse (2

Tyding og bruk

  1. samle snøgt, skrape i hop;
    hamse
    Døme
    • hemse inn høyet før regnet kjem
  2. trivle etter orda, stote
Artikkelside

hee

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. ri (av sjukdom, villskap, uvêr)
  2. Døme
    • eg fekk meg ei god hee
Artikkelside

harke 4

harka

verb

Opphav

truleg lydord; norrønt harka ‘skrape, gå ille for ein’

Tyding og bruk

  1. krevje mykje arbeid for å fungere;
    slite seg fram
    Døme
    • så vidt det harka og gjekk
  2. Døme
    • harke i hop
Artikkelside
Side 2 av 7