Nynorskordboka
skrape 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei skrape | skrapa | skraper | skrapene |
Tyding og bruk
- (jern)reiskap til å skrape (2 med
Døme
- vegskrape
- klandrande, refsande tiltale;
Døme
- gje ein ei skrape for slurvearbeidet
- reiskap til å få fram ein sterk, skrapande lyd med