Avansert søk

4 treff

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

stikling 1

substantiv hankjønn

Opphav

fra tysk av stecken ‘stikke, putte’

Betydning og bruk

  1. liten gren eller kvist som settes i jorda for å gro

avlegger

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør legge

Betydning og bruk

  1. liten gren som slår rot mens den ennå henger sammen med morplanten;
    Eksempel
    • planten har fått en avlegger
  2. i overført betydning: barn
    Eksempel
    • ha to nydelige avleggere
  3. i overført betydning: noe som er sprunget ut av, laget etter mønster av noe annet
    Eksempel
    • en bedrift med avleggere i mange land

Nynorskordboka 2 oppslagsord

stikling

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk av stecken ‘putte, stikke’

Tyding og bruk

  1. lita grein eller liten kvist som kan setjast i jorda, og som da gror til ei ny plante

avleggjar, avleggar

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør leggje

Tyding og bruk

  1. lita grein som slår rot medan ho framleis heng saman med morplanta;
    jamfør stikling
    Døme
    • planta har fått ein avleggjar
  2. i overført tyding: barn
    Døme
    • ha to nydelege avleggjarar
  3. i overført tyding: noko som er sprunge ut av, laga etter mønster av noko anna
    Døme
    • ei verksemd med avleggjarar i mange land