Nynorskordboka
stikling
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein stikling | stiklingen | stiklingar | stiklingane |
Opphav
frå tysk av stecken ‘putte, stikke’Tyding og bruk
- lita grein eller liten kvist som kan setjast i jorda, og som da gror til ei ny plante