Avansert søk

12 treff

Bokmålsordboka 5 oppslagsord

skandinavisk

adjektiv

Betydning og bruk

som gjelder Skandinavia og skandinaver
Eksempel
  • de tre skandinaviske landene Norge, Sverige og Danmark;
  • den skandinaviske halvøya

brytning

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Opphav

av bryte

Betydning og bruk

  1. motsetning mellom ulike synsmåter;
    Eksempel
    • en tid fylt av sterke brytninger
  2. i fysikk: refraksjon
  3. i språkvitenskap: eldre skandinavisk lydovergang der en kort e i rotstavelse gikk over til ja eller jo når den ble etterfulgt av henholdsvis a eller u i neste stavelse
  4. Eksempel
    • snakke norsk uten brytning

interskandinavisk

adjektiv

Opphav

av inter- og skandinavisk

Betydning og bruk

som gjelder eller foregår mellom skandinaviske land
Eksempel
  • interskandinavisk samarbeid;
  • interskandinaviske flyruter

myntkonvensjon

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

overenskomst mellom flere stater om felles eller ensartet pengesystem;
eldre betegnelse for myntunion
Eksempel
  • før hadde vi en skandinavisk myntkonvensjon

akevitt

substantiv hankjønn

Uttale

akevitˊt

Opphav

av latin aqua vitae ‘livets vann’

Betydning og bruk

skandinavisk krydret brennevin

Nynorskordboka 7 oppslagsord

skandinavisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld Skandinavia og skandinavar
Døme
  • dei tre skandinaviske landa Noreg, Sverige og Danmark;
  • den skandinaviske halvøya

akevitt

substantiv hankjønn

Uttale

akevitˊt

Opphav

av latin aqua vitae ‘livsens vatn’

Tyding og bruk

skandinavisk krydra brennevin

kunstnarkoloni

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

krins (2) av kunstnarar 1 som bur og arbeider på ein stad
Døme
  • dei samla seg til ein skandinavisk kunstnarkoloni i Paris

bryting

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør brytning

Tyding og bruk

  1. det å bryte (2) eller bli broten
    Døme
    • bryting av ny mark
  2. motsetning mellom ulike synsmåtar;
    Døme
    • ideologiske brytingar
  3. i idrett: form for tvikamp der ein med ulike grep om kroppen eller armane prøver å leggje motstandaren på ryggen med begge skuldrene i golvet
    Døme
    • NM i bryting
  4. i fysikk: refraksjon
  5. i språkvitskap: eldre skandinavisk lydutvikling der ein kort e i ei rotstaving har gått over til ja eller jo når høvesvis a eller u i neste stavinga har verka på denne e-en

enfant terrible

substantiv hankjønn

Uttale

angfanˊg teriˊbl

Opphav

frå fransk ‘fælt barn’

Tyding og bruk

person som seier og gjer ting som forskrekkar og valdar skam, særleg for den familien eller gruppa han eller ho høyrer til
Døme
  • ein enfant terrible i skandinavisk design

myntkonvensjon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

avtale mellom fleire statar om felles eller einsarta pengesystem;
eldre nemning for myntunion
Døme
  • før hadde vi ein skandinavisk myntkonvensjon

interskandinavisk

adjektiv

Opphav

av inter- og skandinavisk

Tyding og bruk

som gjeld eller går føre seg mellom skandinaviske land
Døme
  • interskandinavisk samarbeid;
  • den interskandinaviske språkforståinga