Nynorskordboka
krins
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein krins | krinsen | krinsar | krinsane |
Opphav
samanheng med kring (1Tyding og bruk
Døme
- dei stod i små krinsar på tunet
- som etterledd i ord som
- omkrins
- vendekrins
- gruppe personar som høyrer saman ut frå virkefelt, interesser eller liknande;
Døme
- i leiande krinsar
- som etterledd i ord som
- kundekrins
- omgangskrins
- venekrins
- administrativt og geografisk område;
Døme
- alle dei røysteføre i krinsen
- som etterledd i ord som
- idrettskrins
- skulekrins
- valkrins
- lukka nett eller system;
- som etterledd i ord som
- straumkrins