Nynorskordboka
kring 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kring | kringen | kringar | kringane |
Opphav
norrønt kringrTyding og bruk
- stor sirkel eller boge;
- krans, særleg av bær, frukt eller blomstrar
Faste uttrykk
- i kringi ein ring;
rundt, omkring;
jamfør ikring- dei skal på tur rundt i kring i landet