Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
16 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

hylling

substantiv hankjønn eller hunkjønn

Betydning og bruk

det å hylle (3, 1) eller bli hyllet;
Eksempel
  • en storstilt hylling av jubilanten
Artikkelside

hyllingsrop

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

rop som uttrykker hylling
Eksempel
  • folkemengden satte i et hyllingsrop
Artikkelside

hyllest

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør norrønt hollosta ‘troskap’

Betydning og bruk

anerkjennelse og beundring;
Eksempel
  • han reiste seg og mottok hyllesten fra publikum
Artikkelside

Nynorskordboka 13 oppslagsord

hylling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å hylle (2, 1) eller bli hylla;
Døme
  • diktet er ei hylling av heimbygda
Artikkelside

reservasjonslaus

adjektiv

Tyding og bruk

utan atterhald;
Døme
  • ei reservasjonslaus hylling
  • brukt som adverb:
    • godta noko reservasjonslaust
Artikkelside

ovasjon

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk eller fransk; frå latin , av ovare ‘juble’

Tyding og bruk

jublande hylling
Døme
  • bli helsa med ovasjonar
Artikkelside

fagning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å fagne;
god mottaking;
Døme
  • stykket fekk stor fagning
Artikkelside

hurra 2

interjeksjon

Opphav

av engelsk hurrah og tysk hurra

Tyding og bruk

utrop brukt for å uttrykkje hylling eller glede
Døme
  • hurra for jubilanten!
  • hipp, hipp hurra!
  • hurra, no er vi endeleg ferdige!

Faste uttrykk

  • ikkje noko å rope hurra for
    ikkje noko å skryte av
Artikkelside

hyllest

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør norrønt hollosta ‘truskap’

Tyding og bruk

god mottaking;
Døme
  • ta imot hyllesta frå folket
Artikkelside

hyllingsrop

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

rop som uttrykkjer hylling
Døme
  • setje i med hyllingsrop
Artikkelside

ære 1

substantiv hokjønn

Opphav

seint norrønt æra; frå lågtysk ere

Tyding og bruk

  1. vyrdnad, heiderleg omdømme, gjetord, ry, glans, respekt
    Døme
    • vinne ære
    • i ordtak:
      • når lorten kjem til ære, veit han ikkje korleis han vil vere;
      • kome til (heider og) ære;
      • setje si ære i å gjere det bra
  2. (sterk) ros, høg grad av påskjøning, hylling;
    Døme
    • dette er til ære for deg
      • æra er lettare gått enn fått;
      • det var ei ære for staden at kongen kom på vitjing;
      • gjere ære på ein – rose, hylle ein;
      • han gjorde oss den æra at han kom;
      • vere all ære verd – fortene ros, vørdnad
  3. noko som heidrar ein, noko som gjev vyrdnad, gjetord
    Døme
    • det er ikkje stor ære i det;
    • det er inga ære i slikt
  4. kjensle hos det einskilde mennesket av indre verd;
    Døme
    • ho bar inga ære i seg;
    • dette går på æra mi;
    • gå på æra laus;
    • eit folk utan ære;
    • gå eins ære for nær
    • òg: godt namn og rykte
      • redde æra
    • i høgtidleg lovnad
      • underskrive sjølvmeldinga på ære og samvit
  5. Døme
    • i tukt og ære;
    • ikkje ha ære i livet
  6. Døme
    • gjere ein ei ære;
    • den som gjer ei ære, får ei ære att;
    • den eine æra er den andre verd

Faste uttrykk

  • gjere ære på maten
    vise at ein set pris på maten
  • ha æra for
    vere den som fortener ros for (noko)
  • vise ein den siste ære
    vere til stades i gravferda til ein
Artikkelside

ærevising

substantiv hokjønn

Opphav

etter dansk; bokmål æresbevisning

Tyding og bruk

det å vise (nokon) ære (1, 2);
hylling(sseremoni), utmerking
Artikkelside

virak

substantiv hankjønn

Opphav

lågtysk, samanheng med vie og røyk; eigenleg ‘vigd røyk’

Tyding og bruk

  1. overstrøymande ros, hylling
    Døme
    • stor virak for skodespelarane etter premieren;
    • vere lei av all viraken
  2. gummiharpiks brukt til røykjelse
Artikkelside
Side 1 av 2