Nynorskordboka
røyk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein røyk | røyken | røykar | røykane |
Opphav
norrønt reykrTyding og bruk
- synleg forbrenningsprodukt som stig opp i lufta, og som er samansett av gassar, damp og faste partiklar
Døme
- røyken stig opp frå pipa
- som etterledd i ord som
- fabrikkrøyk
- krutrøyk
- tobakksrøyk
- (det å røykje) tobakk eller sigarett
Døme
- ta seg ein røyk;
- kjøpe ei pakke røyk;
- rulle seg ein røyk;
- stumpe røyken
Faste uttrykk
- gå opp i røyk
- brenne opp
- bli til ingenting;
gå i vasken- heile investeringa gjekk opp i røyk da det vart dårlegare tider
- gå som ein røykgå lett og fort
- arbeidsdagen gjekk som ein røyk
- ingen røyk utan elddet ligg alltid noko under, til dømes at det er ei viss sanning i eit laust rykte