Nynorskordboka
triumf
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein triumf | triumfen | triumfar | triumfane |
Opphav
frå latin triumphus ‘sigersferd som ein hærførar gjer til Rom’Tyding og bruk
- stor siger eller suksess
Døme
- ein triumf for vitskapen
- byrgskap over ein siger;sigersglede
Døme
- med triumf i blikket
- opptog etter ein siger
Døme
- krigarane drog i triumf til kongen