Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
9 treff

Bokmålsordboka 5 oppslagsord

fullbyrde

verb

Opphav

fra lavtysk sisteleddet; beslektet med bære (1

Betydning og bruk

  1. fullføre, sette i verk, eksekvere
    Eksempel
    • fullbyrde dommen, straffen
  2. som adjektiv i perfektum partisipp:
    Eksempel
    • fullbyrdet voldtekt
Artikkelside

fait accompli

substantiv intetkjønn

Uttale

fetakåmpliˊ

Opphav

av fransk fait ‘faktum’ og accomplir ‘fullbyrde’

Betydning og bruk

avgjort sak;
Eksempel
  • stå overfor et fait accompli
Artikkelside

gjennomføre

verb

Betydning og bruk

fullbyrde, avvikle, få gjort, realisere
Eksempel
  • gjennomføre noe etter planen;
  • gjennomføre planene sine;
  • gjennomføre reformer
Artikkelside

forsegle

verb

Opphav

fra lavtysk; av for- (2 og segl (1

Betydning og bruk

  1. lukke med segl (1
    Eksempel
    • brevet var forseglet
  2. Eksempel
    • forsegle et dokument
  3. dekke slik at innholdet ikke kommer ut
    Eksempel
    • forsegle en melkekartong;
    • forsegle en krukke
  4. stenge for adgang;
    Eksempel
    • politiet forseglet døra til huset
  5. i overført betydning: fullbyrde, validere gjennom en gest
    Eksempel
    • forsegle en avtale med et håndtrykk;
    • forsegle sin kjærlighet med et kyss
Artikkelside

eksekvere

verb

Opphav

av latin exsequi ‘følge etter, fullføre’

Betydning og bruk

  1. iverksette en dom, straff eller lignende;
    Eksempel
    • eksekvere en dødsdom
  2. utføre en instruks eller et program i en datamaskin
Artikkelside

Nynorskordboka 4 oppslagsord

fullbyrde

fullbyrda

verb

Opphav

frå lågtysk; sisteleddet samanheng med bere (3

Tyding og bruk

utføre, fullføre, setje i verk
Døme
  • fullbyrde dommen, straffa
Artikkelside

fait accompli

substantiv inkjekjønn

Uttale

fetakåmpliˊ

Opphav

av fransk fait ‘faktum’ og accomplir ‘fullbyrde’

Tyding og bruk

avgjord sak;
Døme
  • stå framfor eit fait accompli
Artikkelside

forsegle

forsegla

verb

Opphav

frå lågtysk; av for- (2 og segl (1

Tyding og bruk

  1. stengje med segl (1, 1)
    Døme
    • forsegle ein konvolutt
  2. Døme
    • forsegle eit dokument
  3. dekkje slik at innhaldet ikkje kjem ut
    Døme
    • forsegle ei krukke;
    • flaska var forsegla
  4. stengje for tilgang;
    Døme
    • politiet forsegla døra til huset
  5. i overført tyding: fullbyrde, validere gjennom ein gest
    Døme
    • forsegle ei avtale med eit handtrykk;
    • forsegle kjærleik med eit kyss
Artikkelside

eksekvere

eksekvera

verb

Opphav

av latin exsequi ‘følgje etter, fullføre’

Tyding og bruk

  1. setje i verk ein dom, ei straff eller liknande;
    Døme
    • vente på at dødsdomen skal bli eksekvert
  2. utføre ein instruks eller eit program i ei datamaskin
Artikkelside