Avansert søk

28 treff

Bokmålsordboka 10 oppslagsord

Nynorskordboka 18 oppslagsord

lunke 2

lunka

verb

Opphav

samanheng med svensk lunka ‘springe langsamt’ og latin languere ‘vere slapp’

Tyding og bruk

gå seint;
Døme
  • hesten lunka av garde

nuske

nuska

verb

Opphav

samanheng med nos; nose og nusle

Tyding og bruk

  1. særleg om dyr: leite, snuse, kike
    Døme
    • nuske etter noko å ete
  2. samle, plukke
    Døme
    • nuske i hop pengar
  3. gå, arbeide smått, gje seg god tid, pusle
    Døme
    • nuske med noko;
    • nuske og arbeide;
    • det nuska og regna
  4. ete smått
    Døme
    • nuske i seg

Faste uttrykk

  • nuske framover
    rusle

nuske framover

Tyding og bruk

rusle;
Sjå: n

loe 3

loa

verb

Opphav

kanskje samanblanding av lode og sloe (2

Tyding og bruk

gli smått fram;
gå sakte, rusle;
drive dank;
gå og lure
Døme
  • båten loa;
  • gå og loe

lakke 2

lakka

verb

Tyding og bruk

  1. om tid: gå
    Døme
    • det lakka mot vår;
    • året lakkar mot slutten
  2. gå lett og smått;
    rusle
    Døme
    • lakke rundt i byen

Faste uttrykk

  • lakke og li
    gå jamnt framover (mot eit visst tidspunkt)
    • det lakkar og lid mot jul

tuske 2

tuska

verb

Opphav

samanheng med tusle (2 og tysje

Tyding og bruk

  1. lyde veikt av noko(n) som rører seg;
    Døme
    • det tuskar i halmen
  2. gå smått, rusle, tusle
  3. halde moro, leike seg, fjase;
    Døme
    • tuske med jentene
  4. Døme
    • tuske med litt ymist

sulle 2

sulla

verb

Opphav

og lågtysk sull ‘drope’; samanheng med svalle (2

Tyding og bruk

  1. søle bort tida;
    svive ikring
    Døme
    • gå og sulle
  2. rusle for seg sjølv

stulle

stulla

verb

Opphav

sideform av stolle (2

Tyding og bruk

  1. gå seint, slenge av garde, rusle (aleine)
    Døme
    • gå og stulle for seg sjølv
  2. Døme
    • han stullar med så mangt;
    • stulle og stelle