Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

stille 4

stilla

verb

Opphav

norrønt stilla; av still (

Tyding og bruk

stanse (2, stemme (3, 1), stogge
Døme
- stille blod;
- stille svolten;
- stille krøtera – gje krøtera mat
- dempe, lindre
  stille smertene
- refleksivt:
  stormen stillest – stormen spaknar
gå varsamt, liste (seg)
Døme
- stille seg fram, innpå;
- stille seg over golvet;
- stille seg innpå nokon
setje på eit visst punkt;
justere, regulere
Døme
- stille klokka;
- stille forgassaren
- stemme eit instrument
  stille fela

stille 5

stilla

verb

Opphav

frå dansk, med innverknad frå lågtysk stellen; same opphav som stille (

Tyding og bruk

leggje, plassere, setje (på ein viss stad eller måte);
stelle (2, 5)
Døme
- stille noko frå seg på bordet;
- stille saka på hovudet;
- stille noko til rådvelde;
- stille ein fritt;
- stille opp troppane;
- stille opp eit reknestykke;
- eg har ikkje noko å stille opp (med) mot henne – eg har ingenting eg skulle ha sagt mot henne;
- stille ut varene sine
gå inn på eller ta ein viss plass;
stelle (2, 5)
Døme
- stille (seg) som kandidat;
- stille seg i brodden for noko;
- stille seg i vegen for noko;
- stille seg opp ved muren;
- stille seg lagleg til for hogg;
- stille seg tvilande til noko;
- stille ein fritt;
- stille til start, til val
leggje fram;
(forme ut og) setje opp;
stelle (2, 5)
Døme
- stille mannskap, garanti, utstyr;
- stille ein diagnose;
- stille liste
- setje fram
  stille eit spørsmål;
  stille krav
- arte seg
  da stiller saka seg annleis
- i perfektum partisipp:
  vere godt, dårleg stilt økonomisk

Fant du ordet du lette etter?