Artikkelside

Nynorskordboka

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
still	stilt	stille	stille

Bøyningstabell for dette adjektivet (gradbøyning)
gradbøying
komparativ	superlativ ubunden form	superlativ bunden form
stillare	stillast	stillaste

samanheng med stall; same opphav som stille (

som er i ro;
som ikkje rører seg;
roleg (1)
Døme
- dei seglde på stille hav
- brukt som adverb:
  han søv stilt i senga
utan bråk og uro;
lydlaus
Døme
- ein still og fredeleg stad;
- det var heilt stilt i huset
- brukt som adverb:
  elva rann stilt;
  eg prøvde å gå stilt i trappa
taus (2, tagal
Døme
- ho er så still og alvorleg;
- eg bad ei still bøn om at det måtte gå bra
blyg
Døme
- han var den stillaste og mest smålåtne av syskena

den stille veka
veka frå palmesøndag til og med påskeaftan (da musikk og andre teikn på glede var borte frå gudstenesta i eldre tid)
gå stilt i dørene
fare varsamt fram;
teie
her er det best å gå stilt i dørene
i det stille
i løynd
still interessent
person som skyt pengar inn i ei verksemd utan å vere aktivt med i drifta;
sleeping partner
still mobilisering
mobilisering utan offentleg kunngjering
stillaste vatnet har djupaste grunnen
den som seier lite, kan ofte vere den mest djuptenkte eller den som har mest gøymt i seg
stå stilt for nokon
ikkje greie å tenkje;
ikkje greie å kome på noko
no står det heilt stilt for meg