ringje 2, ringe 2
ringja, ringa
verb
Opphav
norrønt hringjaTyding og bruk
- få ei klokke eller liknande til å lyde (2;
Døme
- ringje med kyrkjeklokkene;
- ringje inn ei høgtid;
- ringje på døra;
- det ringjer ut etter skuletimen;
- det ringjer for øyra;
- telefonen ringjer;
- det ringde for siste runde for løparane
Døme
- ringje nokon opp;
- han ringjer til ein ven;
- ringje etter drosje
Faste uttrykk
- det ringjer nokre bjøllerdet får ein til å tenkje på noko eller bli klar over noko
- det burde ringje nokre bjøller hos dei som tek avgjerda