Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

tøyme

tøyma

verb

Opphav

norrønt teyma; av taum

Tyding og bruk

få eller halde styr på;
styre (2, tygle, age (2, temje
Døme
- tøyme tunga si, hugen sin;
- tøyme villskapen sin, sinnet sitt;
- tøyme seg;
- tanken er ikkje god å tøyme
dra, hale (etter ein taum, eit tau eller liknande)
Døme
- tøyme inn fisk;
- tøyme ei ku etter lasset
fiske med stong og taum