Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 225 oppslagsord

kompaktor

substantiv hankjønn

Opphav

kompakˊtor, i fleirtal kompakˊtorar eller kompaktoˊrar

Tyding og bruk

maskin som pressar saman avfall
Artikkelside

kniv

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt knífr

Tyding og bruk

  1. reiskap (samansett av skaft og blad (2)) med egg til å skjere med
    Døme
    • ete med kniv og gaffel
  2. skjerande arbeidsdel i maskin
    Døme
    • kniven i ein slåmaskin

Faste uttrykk

  • ikkje den skarpaste kniven i skuffa
    ikkje blant dei klokaste;
    mindre intelligent
  • kamp på kniven
    hard kamp
    • det er ein kamp på kniven for å halde på lokalsjukehusa
  • kniven på strupen
    trugsel eller krav om å utrette eller bestemme seg for noko
    • han har kniven på strupen;
    • ho får kniven på strupen;
    • dei set kniven på strupen til styret;
    • dette er eit lag med kniven på strupen;
    • for mange er det kniven på strupen
  • kome under kniven
    bli operert
  • krig på kniven
    skarp motsetnad;
    kamp utan skånsel
Artikkelside

ekstruder

substantiv hankjønn

Opphav

engelsk; se ekstrudere

Tyding og bruk

maskin til å forme profilar eller røyr
Døme
  • flasker blir produserte ved hjelp av ekstrudrar
Artikkelside

kanon 2

substantiv hankjønn

Uttale

kanoˊn

Opphav

av italiensk cannone, opphavleg ‘stort røyr’, av canna ‘røyr’; samanheng med kanal

Tyding og bruk

  1. artillerivåpen som skyt med flat kulebane
    Døme
    • fyre av ein kanon
  2. apparat, maskin(del) som skyt ut noko
  3. hardt skot i ballspel
    Døme
    • skyte ein kanon
  4. toppfolk (til dømes i idrett eller politikk)
    Døme
    • vere ein av dei store kanonane

Faste uttrykk

  • laus kanon
    person som handlar på ein uføreseieleg måte
    • ein kan ikkje ha ein laus kanon som statsråd;
    • han er ein laus kanon på dekk som manglar impulskontroll
  • skyte sporv med kanonar
    bruke for sterke råder mot ein veik motstandar eller i ei lita sak
Artikkelside

klipping

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å klippe (2, 1) med saks, tong eller maskin
    Døme
    • klipping og bleiking av hår
  2. det å setje merke med saks eller tong
    Døme
    • klipping av billettar
  3. det å blunke (1)
    Døme
    • klipping med auga
  4. i IT: det å ta ut tekt, bilete eller fil for å flytte det til ein annan plass
    Døme
    • gjere klipping og liming i teksten
  5. det å redigere digitale bilete, filmar eller lydopptak
    Døme
    • jobbe med klipping av film
Artikkelside

kløyvar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person eller maskin som kløyver
Artikkelside

klippemaskin

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

maskin til å klippe hår, ull eller liknande med
Døme
  • elektrisk klippemaskin
Artikkelside

klippe 2

klippa

verb

Opphav

norrønt klippa

Tyding og bruk

  1. skjere med saks, tong eller maskin
    Døme
    • klippe neglene;
    • klippe plenen;
    • klippe til stoffet
  2. setje merke med saks eller tong
    Døme
    • klippe billettar
  3. bevege raskt;
    Døme
    • klippe med auga
  4. i IT: merkje og ta ut tekst, bilete eller fil som skal bli flytta til ein annan plass
    Døme
    • klippe ut eit avsnitt;
    • klippe og lime i teksten
  5. om digitale bilete, filmar eller lydopptak: redigere, forme;
    Døme
    • klippe til lydopptaka;
    • klippe saman ein kortfilm

Faste uttrykk

  • klippe av
    fjerne ein del frå noko;
    korte av
    • klippe av seg alt håret;
    • buksa var klipt av nedst
  • klippe bort
    fjerne ein opphavleg del frå noko
    • klippe bort daude greiner;
    • andletet er klipt bort frå biletet
  • klippe over
    dele i to
    • klippe over navlestrengen;
    • klippe over eit silkeband
  • klippe ut
    ta ut tekst eller bilete for å samle på det eller bruke det
    • klippe ut eit avisbilete;
    • klippe ut ein blomster frå teikneboka
Artikkelside

matar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. person eller mekanisme som matar noko inn i ein maskin
  2. innretning til å leggje mat i, til dømes til fuglar
    Døme
    • to sporvar landa på mataren
Artikkelside

mantel

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin mantellum, opphavleg ‘stutt kappe’

Tyding og bruk

  1. dekke (1, 1) kring ein maskin(del)
  2. vaier festa til lossebom og vinsj
  3. hylle eller kappe på ein skorsteinsmur
  4. del av jorda som ligg mellom jordskorpa og kjernen
Artikkelside
Side 8 av 23