Nynorskordboka
mantel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein mantel | mantelen | mantlar | mantlane |
Opphav
gjennom tysk; frå latin mantellum, opphavleg ‘stutt kappe’Tyding og bruk
- dekke (1, 1) kring ein maskin(del)
- vaier festa til lossebom og vinsj
- hylle eller kappe på ein skorsteinsmur
- del av jorda som ligg mellom jordskorpa og kjernen