Artikkelside

Nynorskordboka

dekke 1

substantiv inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
eit dekke	dekket	dekke	dekka

Opphav

frå lågtysk; samanheng med dekkje

Tyding og bruk

noko som dekkjer;
dekkjande lag
Døme
- veg med fast dekke;
- eit dekke av nysnø
- - isdekke
  - vegdekke
  - skydekke
  - snødekke
kamuflasje;
skjul (1);
alibi (2)
Døme
- eit dekke for maktspel og korrupsjon
teppe til hest og andre husdyr;
dekken
Døme
- leggje eit dekke over hesten

Faste uttrykk

under dekke av
under påskot av;
med noko som skjul
spionen tok seg inn i landet under dekke av å vere turist