Nynorskordboka
dekken
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit dekken | dekkenet | dekken | dekkena |
Opphav
frå lågtysk; samanheng med dekkjeTyding og bruk
klede til å leggje over hest og andre husdyr;
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit dekken | dekkenet | dekken | dekkena |