Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
2 treff
Bokmålsordboka
2
oppslagsord
doktorere
verb
Vis bøyning
Opphav
av
middelalderlatin
doctorare
;
jamfør
dokter
Betydning og bruk
(prøve å) helbrede,
kurere
(1)
Eksempel
doktorere søvnløshet
Artikkelside
doktor
substantiv
hankjønn
Vis bøyning
Uttale
dokˊtor,
i
flertall
dokˊtorer
;
doktoˊrer
Opphav
fra
latin
‘lærer’
,
av
dosere
(
1
I)
;
samme opprinnelse som
doctor
Betydning og bruk
lege
(
1
I)
Eksempel
gå til
doktoren
person som har tatt doktorgraden,
eller
som er utnevnt til
æresdoktor
;
forkortet
dr.
Eksempel
han er
doktor
i teologi
Artikkelside
Nynorskordboka
0
oppslagsord