Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
14 treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

vittig

adjektiv

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

morosam, ordhitten
Døme
  • ein vittig fyr;
  • eit vittig hovud;
  • ein vittig replikk
Artikkelside

hund

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hundr

Tyding og bruk

  1. husdyr (som finst i ulik storleik, farge, skapnad og åtferd) som blir halde som kjæledyr eller bruksdyr, som er lett å dressere og som ein kan bruke til jakt eller andre oppgåver;
    Canis familiaris
    Døme
    • gå tur med hunden;
    • høyre hundane gøy;
    • folk som held hund;
    • gjere eit søk med hund
  2. rå eller ussel person, òg brukt som skjellsord
    Døme
    • din feige hund!
  3. brukt som kraftuttrykk: pokker, fanden (1
    Døme
    • kva hunden er dette for noko!
    • fy hunden for ein dag det vart!
  4. brukt i namn på stjernebilete som kan minne om ein hund (1)
    Døme
    • Den store hunden;
    • Den vesle hunden

Faste uttrykk

  • der ligg hunden gravlagd
    dette er den den verkelege årsaka;
    slik heng det saman
  • ein hund etter
    svært lysten på;
    vill etter
    • ein hund etter ros;
    • ho var ein hund etter å lese
  • ein vittig hund
    ein vittig, morosam person
  • galne hundar får rive skinn
    den som er uvyrden, får svi for det
  • gå i hundane
    gå til grunne
  • ikkje skode hunden på håra
    ikkje døme nokon etter det ytre
  • raude hundar
    barnesjukdom med raudt utslett;
    Rubella
  • som ein hund
    brukt for å forsterke noko negativt: veldig, svært, særs
    • fryse som ein hund;
    • vere lydig som ein hund
  • som hund og katt
    i stadig fiendskap
    • dei levde som hund og katt
Artikkelside

åndrik

adjektiv

Opphav

etter tysk geistreich

Tyding og bruk

Døme
  • ein åndrik forfattar
Artikkelside

åndfull

adjektiv

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

som kombinerer vektig innhald med elegant framføring;
Døme
  • ei åndfull tale
Artikkelside

vittigper

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -per

Tyding og bruk

vittig fyr
Artikkelside

vits

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; samanheng med vidd (3 og vittig

Tyding og bruk

  1. kort, vittig historie
    Døme
    • fortelje ein vits;
    • slå vitsar;
    • grove vitsar;
    • kome med ein vits om nordmenn
  2. meining, føremål
    Døme
    • det er ingen vits i å nekte;
    • vitsen med tiltaket
  3. i overført tyding: noko som er lite tess
    Døme
    • løyvinga til tiltaket er ein vits
Artikkelside

vidd 3

substantiv inkjekjønn

Opphav

same opphav som vit

Tyding og bruk

det å vere vittig eller åndfull;
Døme
  • ei samtale full av vidd og humor
Artikkelside

tørrvittig, turrvittig

adjektiv

Tyding og bruk

vittig på ein lakonisk eller ironisk måte
Artikkelside

ein vittig hund

Tyding og bruk

ein vittig, morosam person;
Sjå: hund
Artikkelside

bonmot

substantiv inkjekjønn

Uttale

bångmåˊ

Opphav

fransk ‘godt ord’

Tyding og bruk

vittig merknad (som blir sitert)
Artikkelside
Side 1 av 2