Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 14 oppslagsord

vittig

adjektiv

Opphav

frå lågtysk i tyding innverknad frå fransk spirituel; sjå spirituell

Tyding og bruk

Døme
  • ein vittig fyr;
  • eit vittig hovud;
  • ein vittig replikk
Artikkelside

ein vittig hund

Tyding og bruk

ein vittig, morosam person;
Sjå: hund
Artikkelside

bonmot

substantiv inkjekjønn

Uttale

bångmåˊ

Opphav

fransk ‘godt ord’

Tyding og bruk

vittig merknad (som blir sitert)
Artikkelside

hund

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hundr

Tyding og bruk

  1. husdyr (som finst i ulik storleik, farge, skapnad og åtferd) som blir halde som kjæledyr eller bruksdyr, som er lett å dressere og som ein kan bruke til jakt eller andre oppgåver;
    Canis familiaris
    Døme
    • gå tur med hunden;
    • høyre hundane gøy;
    • folk som held hund;
    • gjere eit søk med hund
  2. rå eller ussel person, òg brukt som skjellsord
    Døme
    • din feige hund!
  3. brukt som kraftuttrykk: pokker, fanden (1
    Døme
    • kva hunden er dette for noko!
    • fy hunden for ein dag det vart!
  4. brukt i namn på stjernebilete som kan minne om ein hund (1)
    Døme
    • Den store hunden;
    • Den vesle hunden

Faste uttrykk

  • der ligg hunden gravlagd
    dette er den den verkelege årsaka;
    slik heng det saman
  • ein hund etter
    svært lysten på;
    vill etter
    • ein hund etter ros;
    • ho var ein hund etter å lese
  • ein vittig hund
    ein vittig, morosam person
  • galne hundar får rive skinn
    den som er uvørden, får svi for det
  • gå i hundane
    gå til grunne
  • ikkje skode hunden på håra
    ikkje døme nokon etter det ytre
  • raude hundar
    barnesjukdom med raudt utslett;
    Rubella
  • som ein hund
    brukt for å forsterke noko negativt: veldig, svært, særs
    • fryse som ein hund;
    • vere lydig som ein hund
  • som hund og katt
    i stadig fiendskap
    • dei levde som hund og katt
Artikkelside

vidd 3

substantiv inkjekjønn

Opphav

same opphav som vit

Tyding og bruk

det å vere vittig, åndfull;
Døme
  • la viddet sitt råke narreskapen
Artikkelside

åndfull

adjektiv

Opphav

etter tysk; fransk

Tyding og bruk

som kombinerer vektig innhald med elegant framføring;
vittig, fengslande, spirituell
Døme
  • ei åndfull tale
Artikkelside

åndrik

adjektiv

Opphav

etter tysk geistreich

Tyding og bruk

Artikkelside

ordhag

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som taler godt;
  2. morosam, vittig
Artikkelside

tørrvittig, turrvittig

adjektiv

Tyding og bruk

vittig på ein tørr (10) måte
Artikkelside

satire

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, opphavleg ‘blandingsrett’, av satur ‘full, mett’

Tyding og bruk

  1. vittig spott;
    det å gjere til lått
    Døme
    • ikkje tole satiren i omtala av seg
  2. diktverk som spottar og gjer til lått menneskeleg uforstand
Artikkelside
Side 1 av 2